Do sierpnia bieżącego roku ostatnim występem Depeche Mode w naszym kraju był ten, który odbył się na Open’er Festival 5 lipca 2018 roku. Ważniejszy jednak od tego, że był to pierwszy festiwalowy występ grupy nad Wisłą, był fakt, iż polska publiczność ostatni raz widziała na żywo Andrew Fletchera.
Współtwórca Depeche Mode zmarł 26 maja 2022 roku, a bezpośrednią przyczyną śmierci było rozwarstwienie aorty. Andy był spoiwem i dobrym duchem zespołu, świetnie pośredniczącym między trudnymi charakterami liderów: Dave’a Gahana i Martina Gore’a. Jego klawiszowy (czasem posługiwał się także gitarą basową) akompaniament stanowił jeden z nieodłącznych elementów brzmienia tej niezwykłej grupy. 24 marca 2023 roku Depeche Mode przedstawił światu nowy studyjny album Memento Mori. Pierwszy wydany bez Fletcha. Płytę promował utwór Ghosts Again, będący syntezą muzycznej stylistyki grupy z czterech dekad istnienia. Taka zresztą okazała się cała ta płyta – moim zdaniem najlepszy krążek formacji w XXI wieku. W ramach promocji albumu grupa w minione wakacje wystąpiła w Polsce – 2 sierpnia na PGE Narodowym w Warszawie oraz 4 sierpnia w krakowskiej Tauron Arenie.
Byłem na pierwszym z tych koncertów. Rozpoczął się on od piosenek z najnowszej płyty: My Cosmos Is Mine oraz Wagging Tongue. Ten drugi utwór jest, według mnie, najlepszy na całej płycie, śmiało czerpiąc z muzyki charakterystycznej dla zespołu w latach 80. i 90. Na kolejny numer z ostatniego albumu – przebojowy Ghosts Again – musieliśmy trochę poczekać. Ale co się działo podczas tego oczekiwania! Usłyszeliśmy przekrój twórczości zespołu, w tym takie hity jak emocjonalny Walking in My Shoes (Songs of Faith and Devotion, 1993), transowy It’s No Good (Ultra, 1997), hipnotyczne (i zaśpiewane na dwa głosy – Gore udzielał się w refrenach) i odśpiewane z widownią Everything Counts (Construction Time Again, 1983) czy A Question of Lust (Black Celebration, 1986). Ten ostatni był śpiewany przez Martina Gore’a, podobnie jak następujący po nim Strangelove (Music for the Masses, 1987). Wypadły znakomicie.
(…)
Więcej w czasopiśmie „Świat Elit” nr 3/2023
Tekst: Michał Bigoraj
Fot. Marcin Cywiński
Magazyn „Świat Elit” w wersji elektronicznej (PDF) kupisz TUTAJ
