Marzyciel z Witebska
Urodził się 7 lipca w 1887 r. w Łoźnie, nieopodal Witebska na Białorusi. Jego prawdziwe imię brzmiało Mojsza, a nazwisko Zacharowicz Szagałow. Chagall – malarz, przedstawiciel wielkiej paryskiej awangardy – przyszedł na świat w ubogiej rodzinie Żydów chasydzkich.
Opracowała Anna Ziędarska
Jego ojciec parał się sprzedażą śledzi, matka była analfabetką, wychowującą dziewięcioro dzieci. Marc uczył się malarstwa w rodzinnej miejscowości u miejscowego nauczyciela. W 1906 r. jako 19-latek opuścił Łozin i udał się do Petersburga, gdzie podjął naukę w Szkole Carskiego Towarzystwa Upowszechniania Sztuki, a następnie w latach 1908–1910 uczył się w prywatnej szkole Jelizawiety Zwancewej.
W poszukiwaniu miejsca na ziemi
Na ten czas przypadły szykany obywateli żydowskiego pochodzenia. Aby móc legalnie przebywać w Sankt Petersburgu, musieli oni legitymować się specjalnym pozwoleniem. Młody artysta przepis ten złamał, za co trafił do więzienia. Na szczęście na krótko. W 1910 r. dzięki otrzymanemu stypendium znalazł się w Paryżu. Tam trafił do grupy malarzy skupionej wokół Montparnasse. Poznał środowisko awangardy – Guillaume’a Appollinaire’a, Fernanda Légera i Roberta Delaunaya.
Najpierw zafascynował go fowizm, a następnie kubizm. Dzięki Apollinaire’owi w 1914 r. w słynnej berlińskiej galerii „Der Sturm” zorganizowana została pierwsza indywidualna wystawa Chagalla. Tego samego roku artysta zdecydował się na powrót do kraju. Rok później ożenił się z Bellą Rosenfeld. Para doczekała się córki Idy. W roku 1917 Chagall został mianowany sowieckim komisarzem do spraw sztuki w guberni witebskiej ówczesnej Rosji. Rok później w Witebsku założył Ludową Szkołę Sztuk Pięknych (1918–1922). Instytucja nazywana rewolucyjnym laboratorium skupiała zaproszonych przez Chagalla legendarnych twórców rosyjskiej awangardy – Ela Lissitzky’ego i Kazimierza Malewicza.
(…)
Więcej w wydaniu drukowanym czasopisma Świat Elit 3/2018 (136)
Fot. mat. prasowe Centre Georges Pompidou
