Antoni Falat

Polska sztuka w Europie i na świecie w 100-lecie Niepodległości Polski

M A L A R ST WO  A N T O N I E G O  F A Ł ATA

Tekst dr Justyna Napiórkowska

W 2018 r. Kapituła Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida nominowała Antoniego Fałata do tego wyróżnienia za prezentowany rok wcześniej przez Galerię Katarzyny Napiórkowskiej w Parlamencie Europejskim obraz Europa. To z pewnością szczególne wyróżnienie, bo związki twórczości malarza z Norwidem są wyraźne, wyrażają się w dobrze rozumianym patriotyzmie. Z tej okazji Galeria Katarzyny Napiórkowskiej w Brukseli zorganizowała wystawę artysty, który od kilku dekad niezmiennie realizuje powołanie, jakim jest malarstwo. Swoje twórcze ambicje Antoni Fałat wyraził, obierając już u progu kariery artystycznej motto: Aut pictura, aut nihil – czyli albo malarstwo, albo nic. To hasło stało się dla niego zarówno manifestem twórczym, jak i deklaracją życiową. Antoni Fałat wywodzi się z rodziny o bardzo znaczącej dla malarstwa historii. Wśród jego przodków był Julian Fałat. Ten słynny artysta stał się niezrównany w malowaniu zimowych pejzaży. Wykazał się ogromnym hartem ducha, by zostać malarzem. Studiował m.in. w Monachium, gdzie dla sfinansowania nauki pracował przy budowie kolei. Przez blisko dekadę pod koniec XIX w. pracował na dworze cesarza Wilhelma II w Berlinie. Zdobył tam wielkie uznanie. Otrzymywał nagrody i medale na wystawach w Berlinie, Monachium i w Wiedniu. W Krakowie współuczestniczył w reformowaniu Szkoły Sztuk Pięknych. To dzięki niemu powstała katedra pejzażu, prowadzona przez Jana Stanisławskiego. Pamięć o słynnym przodku może być w jakiś sposób zapisana w genach, warunkując zarówno talent, jak i determinację.

(…)

Więcej w wydaniu drukowanym czasopisma Świat Elit 3/2018 (136)
Fot. archiwum autorki